to literacki labirynt utkany z lęków, obsesji i zmysłowych urojeń. To zbiór opowiadań, które nie tylko straszą, ale przede wszystkim osaczają – cichym szelestem, niepokojącym szmerem, cieniem, który nie chce odejść z kącika oka. Feranos, niczym kustosz osobliwego muzeum, prowadzi czytelnika przez kolejne sale wypełnione halucynacjami, mitami i demonicznymi wspomnieniami. Nie znajdziesz tu taniej grozy – zamiast tego czeka Cię doświadczenie pełzającego niepokoju i coraz głębszego zanurzenia w niesamowitość.

Ciała i umysły bohaterów rozpadają się na Twoich oczach. Czasem z miłości, czasem ze strachu, czasem z czegoś, czego nie da się nazwać. Czytasz – i czujesz, że coś jest nie tak. Że coś Cię obserwuje. Że świat, który znasz, nie jest już taki sam. Bo może nigdy nie był.